[Other] เจ้าชายหิมะ VS โจรเรียกค่าไถ่ !! แอบสงสารโจรนะ

Credit: kimhyunjoong.cn + rainaftershine.wordpress.com (English translation)+(Thai trans) KMNT @ twitter.com
Please repost with full credit.




ฮยอนจุง

ฮยอนจุงกำลังอ่านเเมกกาซีนอยู่อย่างจดจ่อ เเละเผลอหลับไป.....
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง......

โจรเรียกค่าไถ่: สวัสดี นี่คิมฮยอนจุงใช่มั้ย?
HJL: หือ นี่ใครครับ

ฮยอนจุงตอบกลับไปขณะครึ่งหลับครึ่งตื่น

โจรเรียกค่าไถ่: นี่คือโจรเรียกค่าไถ่ สมาชิกของคุณกำลังตกอยู่ในมือของชั้น ถ้าคุณอยากให้พวกนี้
                        รอด ชีวิต เอาเงินค่าไถ่ 1000 ล้านไปที่ 7-11 ใกล้บ้านคุณพรุ่งนี้ตอนสองโมง ไม่อย่าง
                        งั้นพวกนี้ ตาย!!!

HJL: ฮื่อ! คุณโทรผิดคนเเล้วหละ

ฮยอนจุงวางโทรศัพท์เเละกลับไปหลับต่อ

โจรเรียกค่าไถ่: หือ?!??

             โจรเรียกค่าไถ่หันไปพูดกับเหล่าสมาชิก "ย่า! เเน่ใจนะว่านี่ลีดเดอร์ของพวกเเก? ทำไมดูไม่เดือดเนื้อร้อนใจเลยวะ ตอนที่ชั้นบอกว่าพวกเเกโดนลักพาตัว? พวกเเกมันไม่มีค่าเลยใช่มั้ย? มันถึงไม่สนใจพวกเเกเลย?"

             โจรเรียกค่าไถ่ปล่อยเหล่าเมมเบอร์ไปด้วยความเสียใจเเละเขกหัวกับกำเเพงลงโทษที่ตัวเอง**จับเหล่าเมมเบอร์มา

5 ชั่วโมงผ่านไป โทรศัพท์ของโจรเรียกค่าไถ่ดังขึ้น

โจรเรียกค่าไถ่: ใครวะ

HJL: ผมคือคิมฮยอนจุง คุณบอกว่าคุณจับเมมเบอร์ของผมไปใช่มั้ย? ผมต้องเอาเงินไปให้คุณที่ไหน
         เพื่อช่วยพวกเขา?

             ฮยอนจุงตื่นจากการนอนของเขาเเละเกิดมีความรู้สึกขึ้นมาว่าเหล่าสมาชิกถูกลักพาตัว เขาจึงโทรกลับไปหาโจรเรียกค่าไถ่

             โจรต้องกระอักเลือด* ขณะที่เหล่าสมาชิกกำลังนั่งรถกลับบ้านอย่างสนุสนานเริงร่า





ยองเเซง

ยองเเซงกำลังเล่น PSP ของเขาอย่างสนุกสนาน
กริ๊ง.....กริ๊ง......

โจรเรียกค่าไถ่: คุณยองเเซงใช่มั้ย

Young Saeng: อื้อ คุณเป็นใครน่ะ

โจรเรียกค่าไถ่: นี่คือโจรเรียกค่าไถ่ พวกเด็กๆ อยู่ในมือชั้น ถ้าอยากให้พวกเค้ารอดเอาเงินมาให้ชั้นที่
                         7-11 ใกล้ๆ บ้านคุณพรุ่งนี้ตอนบ่ายสอง ไม่งั้นพวกนี้ตาย!!!

Young Saeng: มันไม่มี 7-11 ใกล้ๆ บ้านผมนะ

โจรเรียกค่าไถ่: งั้นจะเอาที่ไหนล่ะ

Young Saeng: ตรงมุมถนนใกล้ๆ อพาร์ทเม้นผมละกัน

โจรเรียกค่าไถ่: ตกลง จะตัดสินใจอีกทีละกัน
(โจรได้วางโทรศัพท์จากยองเเซง)

              วันถัดมา โจรเรียกค่าไถ่รีบไปที่หัวมุมถนนใกล้ๆ กับอพาร์ทเม้นของยองเเซง

โจรเรียกค่าไถ่: เงินอยู่ที่ไหน

Young Saeng: โอ้ เงินไม่ได้อยู่ที่ผมหรอก เงินอยู่กับเหล่าเมมเบอร์

            ยองเเซงหันหลังกลับไป เเสดงให้เห็นถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ยืนอยู่ด้านหลัง

Young Saeng: พวกนาย ไปกันเถอะ

หยุดนะ!! ตำรวจเข้าจับกุมโจรเรียกค่าไถ่
เเม้ว่าจะอยู่ในช่วงเวลาเช่นนี้ เเต่ยองเเซงก็ยังคงไม่ลืมเอากล้องของเขาออกมาถ่ายรูปคู่กับโจรเรียกค่าไถ่ไว้เป็นที่ระลึก.....





Kyu Jong

คยูจงกำลังทำอาหารด้วยความเอาใจใส่
กริ๊ง...กริิ๊งงง......

โจรเรียกค่าไถ่: สวัสดีคุณคยูจง นี่คือโจรเรียกค่าไถ่ สมาชิกของคุณกำลังตกอยู่ในมือของผม ถ้าคุณอยากให้พวกนี้รอดชีวิต เอาเงินค่าไถ่ 1000 ล้านไปที่ 7-11 ใกล้บ้านคุณพรุ่งนี้ตอนสองโมง ไม่อย่างงั้นพวกนี้ ตาย!!!

Kyu Jong: โอ้พันล้าน!! ครอบครัวของผมเพิ่งจ่ายค่าเช่าบ้านไป เเละผมก็เพิ่งซื้อเครื่องสำอางให้อึนนา โทรศัพท์ให้พ่อผม เเล้วก็ซื้อเสื้อผ้าให้เเม่ผม เเละผมก็เพิ่งซื้อรองเท้าไปอีกตั้งหลายคู่

โจรเรียกค่าไถ่: งั้น 80 ล้าน

Kyu Jong: หือ 80 ล้าน?? คุณโจรครับคุณน่าจะรู้นะว่าผมไม่มีงานเลยตอนนี้เเละบริษัทก็ยังไม่ได้โอนเงินเข้าบัญชีผม จากงานก่อนหน้านี้เลย

โจรเรียกค่าไถ่: เฮอะ ทำไมถึงเป็นเเบบนี้ไปได้ฮะ งั้น 50 ล้าน

Kyu Jong: อ่า 50 ล้าน คุณโจรครับ ตอนนี้เมมเบอร์รู้สึกไม่ค่อยสบายกันนะครับ ในฐานะที่ผมเป็นศูนย์กลาง มันเป็นความรับผิดชอบของผมที่จะดูเเลพวกเค้า ผมเพิ่งซื้อเครื่องปรุงซุปมามากมายเพื่อพวกเขา

โจรเรียกค่าไถ่: งั้น 40 ล้าน ไม่ให้มากกว่านี้เเล้วนะ!

Kyu Jong: 40 ล้าน.....เเต่ว่าคุณโจรครับ

โจรเรียกค่าไถ่: หุบปาก บอกเเล้วไงว่าไม่ให้ต่อรอง เลิกอ้างเหตุผลไร้สาระซะที

Kyu Jong: ย่า!!!! 4o ล้านหรอครับ คุณคิดว่าเหล่าเมมเบอร์ของผมเป็นอะไรกัน พวกเขามีค่าตัวเเค่คนละ 40 ล้านเท่านั้น่ะหรอ อย่างพวกเขามันต้องคนละ 1000 ล้าน!!

(คยูจงเริ่มที่จะโกรธ…)

โจรต้องกระอักหลังจากได้ยินคยูจงจากปลายสายโทรศัพท์

เหล่าเมมเบอร์หลับมาที่หอพัก......

"ยินดีต้อนรับกลับบ้าน ^^"
คยูจงวางซุปร้อนๆ ลงบนโต๊ะเเละทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น





Jung Min

จองมินกำลังเคี้ยวเเครอทของเขาขณะที่ส่องกระจกไปด้วย
กริ๊ง....กริ๊ง.......

Jung Min:  ย่า!! นี่ใครฮะ ไม่รู้รึไงว่าชั้นกำลังชื่นชมภาพที่สวยงามที่สุดของโลกใบนี้อยู่

โจรเรียกค่าไถ่: ‘โอ้! ขอโทดทีนะ นี่คือโจรเรียกค่าไถ่ สมาชิกของคุณกำลังตกอยู่ในมือของผม ถ้าคุณอยากให้พวกนี้รอดชีวิต เอาเงินค่าไถ่ 1000 ล้านม่ให้พรุ่งนี้ เข้าใจมั้ย!!!

Jung Min:  ย่า!!! หุบปากของนายเดี๋ยวนี้นะ

โจรเรียกค่าไถ่: อ่า......

Jung Min:  ให้ชั้นพูดกับอยองจุนซิ

Jung Min:  ย่า!! ฮยองจุนนายมันไม่ได้เรื่อง ชั้นบอกให้นายไปซื้อเเครอทเเละนายมันไง่ไปโดนเรียกค่าไถ่ซะงั้น ชั้นจะบอกอะไรนายนะ.....เอาเเครอทมาให้ชั้นเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่อย่างงั้นน้องชายของนาย คิมคิบอม จะโดนชั้นจับไปขังเเน่

Hyung Joon: โอโม!

(โจรฉวยโทรศัพท์จากฮยองจุน)
*โฮ อือ ฮือ~* จุนนี่นั่งร้องไห้

Hyung Joon: คุณลุงโจรเรียกค่าไถ่ น้องชายของผมยังเด็ก ถ้าเกิดเค้าต้องตกไปอยู่ในเงื้อมมือของจองมิน ผลลัพท์นั้นผมไม่อยากจะคาดคิด เขาเพิ่งอายุ 21 เเละเขาเพิ่งจะเริ่มต้นชีวิตของเขา.....คุณลุงครับ.....ผมต้องดูเเละน้องชายของผม TT^TT

            หลังจากการทะเลาะที่ไร้สาระ พวกเขาทั้งสี่ กลับมาบ้านอย่างปลอดภัย
เเต่เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในบ้าน จองมินได้ตำหนิพวกเขาทั้ง 4

Jung Min: พวกนาย ทำไมพวกนาย**กันรึเปล่าห๊ะ อ๊าาาาาาา~*





Hyung Joon

จุนกำลังเเต่งเพลงอยู่กับคิบอม
กริ๊ง...กริ๊ง......

Hyung Joon: สวัสดีคร้าบบบบบ???

โจรเรียกค่าไถ่: ย่า!!! นี่คือโจรเรียกค่าไถ่ สมาชิกของคุณกำลังตกอยู่ในมือผม ถ้าคุณอยากให้พวกนี้รอดชีวิต เอาเงินค่าไถ่ 1000 ล้านไปที่ 7-11 ใกล้บ้านคุณพรุ่งนี้ตอนสองโมง ไม่อย่างงั้นพวกนี้ ตาย!!!

Hyung Joon: อะไรนะ พวกพี่พี่น่ะเหรอ

(คิบอมเดินมาข้างๆ ด้วยความกลัวเเละไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกมา)

*โจรยังคงพูดไปเรื่อยๆ ไม่ยอมหยุด*

(ฮยองจุนไปที่คอมพิวเตอร์เเละเริ่มต้นพิมพ์อะไรบางอย่าง)

Hyung Joon: ทริปเปิลเอสที่รักของผม พี่ฮยอนจุง พี่ยองเเซง พี่คยูจงเเละจองมิน พวกเขาโดนเรียกค่าไถ่!!!!

          วันรุ่งขึ้นที่เซเว่น โจรเรียกค่าไถ่โดนรุมโดยเหล่าทริปเปิลเอส

หัวข้อข่าววันนี้* หลังคาร้านเซเว่นต้องได้รับการซ่อมเเซม หลังคาของร้านค้าถูกเหยียบจนบี้เเบนด้วยชาว

            ทริปเปิลเอสกลุ่มใหญ่ สมาชิกทั้งสี่ของ SS501 กล่าวว่าฮยองจุนเป็นน้องเล็กที่ใจร้ายเละใจเเคบไม่ยอมจ่ายเงินช่วยพวกเขาเเต่กลับเรียก triple S มาเเทน -_-!!!!
.
.
.
.